Monday, July 30, 2007

La luna di Agosto









Το φεγγάρι του Αυγούστου το συνάντησα παρέα με τους φίλους μου από το Sugarfree, χθες το βράδυ να ανατέλει πάνω από τον Σαρωνικό και να αντικατοπτρίζεται στα νερά του κόλπου της αρχαίας Μουνιχίας (Μικρολίμανο), πανέμορφο, εκστατικό και μεγαλόπρεπο, σαν το πιο όμορφο φεγγάρι της χρονιάς.

Καθισμένοι στο "Έξη", ο Πέτρος, η Χαρά, ο Μάριος, η Λίτσα, ο Δήμητρης, ο Γιάννης και εγώ, πίναμε το απεριτίφ μας ενώ αντικρύζαμε την πανσέληνο καθισμένοι στον μώλο καθώς άλλαζε σχήματα και χρώματα και έπαιζε κρυφτό στην μαρίνα, ανάμεσα από τα ιστιοπλοϊκά που ήταν αγκυροβολημένα στην μαρίνα. Αυτές οι φωτό τραβήχτηκαν από το κινητό μου, για να απαθανατίσω τη στιγμή και ο Πέτρος είχε για μια ακόμη φορά δίκιο, όταν μου έλεγε πως θα τις ανέβαζα την επόμενη μέρα στα Στιγμιότυπα! Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι εύχομαι σε όλους και στον καθένα σας φίλοι Sugarfeeτες!

Get this widget | Share | Track details


Από μένα αφιερωμένο το τραγούδι La Luna της Belinda Carlisle από τη δεκαετία του 90!

Καλή ακρόαση και καλή εβδομάδα που μας φέρνει στον Αύγουστο με ευοίωνες προοπτικές, Μαριαλένα

Υ.Γ. πόσο θα ήθελα να ήμουν αυτήν την πανέμορφη βραδυά η Ηλιογέννητη που θα έβρισκε τον τρόπο να σμίξει με τον Φεγγαρόφωτο για μια ακόμα φορά, κάτω από το πιο όμορφο φεγγάρι της χρονιάς...!

6 comments:

Anonymous said...

Έχει και η Αθήνα τις ομορφιές της, αρκεί να θελήσουμε να τις δούμε και να τις απολαύσουμε !!!
Όμορφες φωτογραφίες.
Ευχάριστη και δημιουργική βδομάδα.

Marialena said...

Χαρά καλησπέρα!!! Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω, αν και έχω να ομολογήσω ότι στη προσπάθειά μου να σου αφήσω σχόλιο στη φιλόξενη σελίδα σου, δεν κατάφερα να συνδεθώ επιτυχώς.

Όμορφη η χθεσινή νύχτα δίπλα στη θάλασσα! Μου θύμισε τη Βαλέτα στη Μάλτα, πέρσι τέτοιον καιρό... μόνο που το ελληνικό χρώμα και η ατμόσφαιρα δεν συναντάται αλλού στη Μεσόγειο!

Όμορφη η ευχή σου, σ' ευχαριστώ μου χρειαζόταν. Να σαι καλά, Μ.

Πυθαγόρας Σάμιος said...

Για μια ακόμα φορά;;;;;;
Έχω χάσει κανένα επεισόδιο;

Μπακαλόγατος said...

Ήταν υπέροχα......ωραίο τοπίο....και κουβέντες....περίεργες.....σκέψεις πολύπλοκες που διέκοπταν τα κάλλη της ξανθιάς σερβιτόρας......

An-Lu said...

Ζηλεύωωωωω! Πότε θα πάμε εκείνον τον καφέ επιτέλους;!

Marialena said...

@ Domingo: Γιατί δεν ρωτάς τον φίλο σου τον Φεγγαρόφωτο να σου πει καλύτερα καλέ μου??? ;-D

@ Petros: Όλα αυτά μαζί Πέτρο μου με ένα εκπληκτικό φεγγάρι να φωτίζει τις κουβέντες μας και τη διάθεση να πηγαίνει από τα ανθρώπινα στα μεταφυσικά και το αντίστροφο! Υπέροχα πραγματικά...

@ An-lu: Μη ζηλεύεις γοργώ μου, γιατί καλομελέτα κι έρχεται... σου στέλνω μνμ σούμπιτο, δεν σε έχω ξεχάσει μπρεεεεεε!