Ξεκίνησα να παρακολουθώ την ομώνυμη σειρά πριν από περίπου δυο χρόνια, τυχαία μάλλον, μιας και έκλεινα ως χαρακτήρας προς τα Φιλαράκια, παρά προς τις αλλοπαρμένες Νεοϋορκέζες, ηρωίδες της σειράς.
Ήλθε όμως το γύρισμα του χρόνου και διαπίστωσα ότι αυτά που στην αρχή με σκανδάλιζαν, ήλθε και η σειρά μου να τα λουστώ τρόπος του λέγειν, όταν περνώντας τα 30, θέλωντας και μη χόρευα τον χορό του Ζαλόγγου, όπως και εκείνες με τις διάφορες μπακουροκαταστάσεις.
Όταν ξεκίνησε η σειρά το 1998, περιέγραφε τις ζωές τεσσάρων γυναικών, μέσης και ανώτερης τάξης που ζούσαν στην καρδιά της Νέας Υόρκης, το Μανχάτταν και η ηλικία τους ξεκινούσε γύρω στα 30. Έιχαν στυλ, άποψη στο ντύσιμό τους, είχαν τη καριέρα τους, φίλες από χρόνια και αναζητούσαν αυτό που ψάχνουμε όλες μας (έστω και αν το περιτύλιγμα ποικίλει). Την αγάπη και τον έρωτα μέσα από τους συντόφους τους.
Μέσα από τις αφηγήσεις της κεντρικής ηρωίδας, δημοσιογράφου και αργότερα συγγραφέως Carrie Bradshaw, για οκτώ χρόνια απολαμβάναμε τις περιπέτεις των καταπληκτικών τεσσάρων, διανθισμένες με αρκετή δόση αυτοσαρκασμού, χιούμορ, σεξ και τραγελαφικών καταστάσεων στις ζωές τους. Την Carrie, συμπληρώνουν οι Samantha, που ασχολείται με δημόσιες σχέσεις και τρελλαίνεται για σεξ και άνδρες, η Miranda, δυναμική δικηγόρος, ανύπανδρη μητέρα στην εξέλιξη της σειράς και σύζυγος αργότερα και η ρομαντική Charlotte, γκαλερίστρια που ψάχνει εναγωνίως να βρει τον πρίγκηπα του παραμυθιού της.
Τι μ' άρεσε σε αυτή τη σειρά και βλέπω τις επαναλήψεις στο Alter ακόμα: Ότι παρόλο ότι η αμερικανική νοοτροπία είναι σε σημεία διαφορετική από την δική μας μεσογειακή, οι πρωταγωνίστριες μέσα στο σενάριο, δεν φοβήθηκαν να σχολιάσουν είτε με χιούμορ, είτε σαρκαστικά, τις ερωτικές τους απογοητεύσεις, τις επιθυμίες τους, τους φόβους, τις αγωνίες και την ανάγκη τους να βρουν αυτό που ψάχνουν, έστω και αν πρόκειται να τσαλακώσουν την εικόνα τους για χάρη του. Επίσης, ότι οι περσόνες που δημιουργήθηκαν με βάση το ομώνυμο βιβλίο της Candace Bushnell, δεν είναι μονοδιάστατες. Στα αντίστοιχα ελληνικά σήριαλ, επικρατεί δυστυχώς μια υπερβολή, ένας πανικός, λες και όλες οι τριαντάρες γυναίκες που είναι ανύπαντρες βρίσκονται στα όρια της υστερίας μόνο και μόνο στη θέα ενός αρσενικού (εντάξει, εξαιρείται ο Σάκης, εννοείται, δεν το συζητώ! Σάκηηηηηηη....! )
Ήλθε όμως το γύρισμα του χρόνου και διαπίστωσα ότι αυτά που στην αρχή με σκανδάλιζαν, ήλθε και η σειρά μου να τα λουστώ τρόπος του λέγειν, όταν περνώντας τα 30, θέλωντας και μη χόρευα τον χορό του Ζαλόγγου, όπως και εκείνες με τις διάφορες μπακουροκαταστάσεις.
Όταν ξεκίνησε η σειρά το 1998, περιέγραφε τις ζωές τεσσάρων γυναικών, μέσης και ανώτερης τάξης που ζούσαν στην καρδιά της Νέας Υόρκης, το Μανχάτταν και η ηλικία τους ξεκινούσε γύρω στα 30. Έιχαν στυλ, άποψη στο ντύσιμό τους, είχαν τη καριέρα τους, φίλες από χρόνια και αναζητούσαν αυτό που ψάχνουμε όλες μας (έστω και αν το περιτύλιγμα ποικίλει). Την αγάπη και τον έρωτα μέσα από τους συντόφους τους.
Μέσα από τις αφηγήσεις της κεντρικής ηρωίδας, δημοσιογράφου και αργότερα συγγραφέως Carrie Bradshaw, για οκτώ χρόνια απολαμβάναμε τις περιπέτεις των καταπληκτικών τεσσάρων, διανθισμένες με αρκετή δόση αυτοσαρκασμού, χιούμορ, σεξ και τραγελαφικών καταστάσεων στις ζωές τους. Την Carrie, συμπληρώνουν οι Samantha, που ασχολείται με δημόσιες σχέσεις και τρελλαίνεται για σεξ και άνδρες, η Miranda, δυναμική δικηγόρος, ανύπανδρη μητέρα στην εξέλιξη της σειράς και σύζυγος αργότερα και η ρομαντική Charlotte, γκαλερίστρια που ψάχνει εναγωνίως να βρει τον πρίγκηπα του παραμυθιού της.
Τι μ' άρεσε σε αυτή τη σειρά και βλέπω τις επαναλήψεις στο Alter ακόμα: Ότι παρόλο ότι η αμερικανική νοοτροπία είναι σε σημεία διαφορετική από την δική μας μεσογειακή, οι πρωταγωνίστριες μέσα στο σενάριο, δεν φοβήθηκαν να σχολιάσουν είτε με χιούμορ, είτε σαρκαστικά, τις ερωτικές τους απογοητεύσεις, τις επιθυμίες τους, τους φόβους, τις αγωνίες και την ανάγκη τους να βρουν αυτό που ψάχνουν, έστω και αν πρόκειται να τσαλακώσουν την εικόνα τους για χάρη του. Επίσης, ότι οι περσόνες που δημιουργήθηκαν με βάση το ομώνυμο βιβλίο της Candace Bushnell, δεν είναι μονοδιάστατες. Στα αντίστοιχα ελληνικά σήριαλ, επικρατεί δυστυχώς μια υπερβολή, ένας πανικός, λες και όλες οι τριαντάρες γυναίκες που είναι ανύπαντρες βρίσκονται στα όρια της υστερίας μόνο και μόνο στη θέα ενός αρσενικού (εντάξει, εξαιρείται ο Σάκης, εννοείται, δεν το συζητώ! Σάκηηηηηηη....! )
Αν ήταν να επιλέξω την ενσάρκωση μιας ηρωίδας, θα διάλεγα προφανώς την Carrie, λόγω της κοινής μας ενασχόλησης με την καταγραφή σκέψεων και συναισθημάτων, αλλά μάλλον κλείνω προς την Charlotte που γι' αυτήν ο έρωτας είναι πασπαλισμένος με χρυσόσκονη εκ πρώτης (βρε τι πάθαμε!!!). Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν γουστάρω την απενοχοποίηση της Samantha πάνω στα θέματα του σεξ, αλλά με δυσκολεύει ότι δεν αφήνει περιθώρια για κάτι άλλο συναισθηματικά, ενώ η εξυπνάδα και οξυδέρκεια της Miranda είναι βασικά, παρόλο που περνάει από σαράντα κρεβάτια για να καταλήξει να είναι μαζί με τον πατέρα του παιδιού της στο τέλος.
Η τεράστια επιτυχία που γνώρισε η σειρά μέχρι και το 2004 που προβάλλονταν, πιστεύω ότι οφείλεται σε αυτό το αβανταδόρικο θέμα που τελικά άγγιξε πολύ περισσότερες γυναίκες στα -άντα τους, από ότι μια μυθοπλασία γύρω από τέσσερις χαρακτήρες θα μπορούσε εν έτει 2000. Ενώ τα Φιλαράκια ήταν τελικά το γλυκό τέλος μιας εφηβείας και αρχή της ενηλικίωσης, το Sex and the City, μας έδειξε πως η ζωή έχει από όλα όταν είσαι νέα γυναίκα, μόνη και ψάχνεις, χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος!!!
Marialena, 04/07/2007
Sex and the City: Music Video (Carrie and Mr. Big's never ending love story...)
9 comments:
Κυρίως με πάθος γλυκιά μου!
Κυρίως με πάθος!
;-)
Αλλη μια fun εδώ!! Εχω όλη την σειρά (εκτός από την πρώτη σαιζόν) γραμμένη σε dvd και περιμένω την γυναικοπαρέα τα χειμωνιάτικα βραδια να την βάλω να παίζει!
Λοιποοον, απανταχού fan της σειράς, ας οργανωθούμε και ας απαιτήσουμε μεγαλύτερη πληροφόρηση από τους παραγωγούς και σεναριογράφους της σειράς για το most crucial ζήτημα του σεναρίου:
Πώς, ξεκινώντας οι ηρωίδες της σειράς στα τριάντα παρά κάτι, τριάντα και κάτι, πέρασαν γκομενοπροβλήματα, επαγγελματικά σκαμπανεβάσματα, γάμους, διαζύγια, εγκυμοσύνες, καρκίνους.... και μόλις και μετά βίας έφτασαν στα τριάντα και κάτι περισσότερο (άντε και η Σαμάνθα στα σαράντα παρά κάτι!!)? ε? πωώως? απαιτώ άμεσή πληροφόρηση!
Πώς εγώ (που ξεκίνησα να το βλέπω συνομίλικη σχεδόν με την Κάρι) έφτασα να περάσω τα σαράντα και εκείνη εκειειειειειεί κολημένη στα thirtysomething? Δεν μπορεί θα υπάρχει κάποιο μυστικό που δεν μοιράζονται μαζί μας και ζητώ τη συμπαράστασή σας ώστε να φτάσει η πληροφόρηση στο λαό του sex and the city!!!
Fan-ατικές του Sex and the City ενωθείτε! Τι Μανχάταν, τι Αθήνα...
Λοιπόν επειδή έχω όρεξη για γυναικοκουβέντες επ' αφορμή του ποστακίου έχουμε και λέμε:
@ An-Lu: Τι θα κάναμε χωρίς αυτό, ε γοργονίτσα μου? Η κινητήριος δύναμη στα πάντα είναι το πάθος!
@ Debby: Γιατί δεν κοιτάς να κατεβάσεις την πρώτη περίοδο από τα torrents? Εγώ πρόσφατα κατέβασα την 6η περίοδο γιατί ήθελα να δω ξανά το τέλος της σειράς, αλλά είδα ότι υπάρχουν όλες οι περίοδοι διαθέσιμοι για κατέβασμα με λινκς.
@ Μένη: Καλώς την Samantha!!! (I hope you don't mind me saying so dear!) Κοίτα να δεις τι νομίζω με το θέμα των κολλημένων ηλικιών των πρωταγωνιστριών. Όταν η Κάρι καταλήγει στο τέλος στην αγκαλιά του Mr. Big, είναι αισίως 38 ετών όπως λέει, οπότε να τα χρόνια πως περνούν. Η Σαμάνθα είναι πάντα 40 κάτι (fabulous, όπως λέει και εκείνη με χάρη!) και οι άλλες δυό τσούπρες ακολουθούν ηλικιακά. Ευτυχώς η σεναριογράφος της σειράς το έχει προσέξει αυτό το θέμα, δεν είναι σαν τις ελληνίδες που μπαίνουν στη γυάλα και ξεχνούν να βγουν όσα χρόνια παίζεται η σειρά. Στη τέταρτη περίοδο ήταν 35άρες, τότε που η Κάρι το είχε δίπορτο με τον Mr. Big και τον κούκλο-παίδαρο ξυλουργό (Σάκηηηηη!)
Αλλά αν σε πνίγει το δίκιο χρυσή μου, να κάνουμε μια κινητοποίηση, έναν ξεσηκωμό για το ζήτημα, χι,χι,χι!!!
Πριν απ'ολα χαιρετώ τον όμορφο γυναικοσμο,αλλά βρε κορίτσια...
Τι 30,τι 40,τι 50...τι και βάλε χρονια...
Την σειρά δεν την εχω δει γιατί απλά το χαζοκούτι το έκλεισα εδω και χρόνια(ωσάν άλλη Μ.Μερκούρη που δεν ήθελε να πληρωνει την ΕΡΤ)
Αλλά πιστευώ οτι το κάθε σενάριο απο διάφορες ανθρώπινες ζωές παίρνει μορφή.Και σιγουρα πολλά μπορουν να συμβούν απο τα 20τόσα και μετά.Ειδικά οταν υπαρχει ΠΑΘΟΣ!!
Ναι Μαριαλένα??????
Οσο για τον Σάκηηηηηηη δεν γραφω τιποτα,γιατί θα γινω πολύ κακιά!!!!
Φιλιαααααααααααααααααα
Καλημέρα!
Και εμένα μου άρεσε σαν σειρά!
Όποτε βρισκόμουν σπίτι την έβλεπα!
Θα συμφωνήσω μαζί σου! Ο τρόπος που προσεγγίζει καθημερινά προβλήματα της ζωής μας είναι υπέροχος!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
@ Παναγιώτα: Του καθενός μας η ζωή μπορεί εν δυνάμει να αποτελέσει σενάριο γιατί ποτέ δεν είναι προβλέψιμη. Και τα σενάρια άλλωστε δεν είναι τελείως εξωπραγματικά, έχουν μια δόση αλήθειας, έτσι δεν είναι? Πάθος... παντού και πάντοτε!
@ Σταύρος: Είναι που μερικές φορές πετυχαίνει η συνταγή και απολαμβάνουμε έτσι ωραίες σειρές που η μυθοπλασία τους έχει να μας πει κάτι, σαν το Sex and the City!
Δεν την είδα ποτέ στο Αλτερ...ποτέ λόγω της ώρας, αλλά το καλοκαίρι μου έφερε η κολλητή μου και τους 6 κύκλους...τελειώνω τον 4ο τώρα και κολλάω κάθε στιγμή όλο και πιο πολύ...Θα μπορούσα να πω με βεβαιώτητα πως η Carrie με τον Mr. Big ειναι για μένα το ιδανικό ζευγάρι, ασχετά αν μέχρι τώρα έχει φανεί το αντίθετο...πλάκα πλάκα κλείνω για να ολοκληρωσω σήμερα τον 4ο κύκλο....
Jul, καλοσώρισες στη σελίδα μου. Ο τέταρτος κύκλος πιστεύω πως είναι από τις καλύτερες περιόδους της σειράς. Σε κρατάει καθηλωμένη να παρακολουθήσεις τη συνέχεια κάθε φορά...
Δεν θα σου αποκαλύψω τη συνέχεια γιατί προβλέπεται συναρπαστική, αλλά πιστεύω πως οι ελπίδες σου δεν θα διαψευστούν!
Post a Comment