Κυριακή μεσημεράκι. Η γεύση του φιλιού σου ακόμα στο στόμα μου. Η μυρωδιά σου. Το σημαδάκι στο λαιμό. Η νύχτα που πέρασε, το ξημέρωμα. Εσύ και γω. Οι όμορφες στιγμές που μοιραστήκαμε. Η αγάπη και όχι έρωτας πια. Ο έρωτας μεταξύ δύο ανθρώπων και όχι μόνο σεξ. Το μέσα και το έξω μας. Η ηρεμία και ευτυχία να βρεθούμε ξανά. Έγινε & αυτό! Στο χρωστούσα ένιωθα, καιρό τώρα, από τότε...
Νυστάζω, σηκωθήκαμε νωρίς, έπρεπε να γυρίσω σπίτι. Η επιστροφή, οι τελευταίες κουβέντες στο αυτοκίνητο. Οι βλακείες και οι ευχές που ξεστόμισα! Ξέρεις ότι δεν θέλω να δίνω ψεύτικες υποσχέσεις. Πίσω στον κόσμο μου, η αβεβαιότητα, άραγε θέλω να σε ξαναδώ? Ποιός ξέρει. Ξέρεις ότι συναντιώμαστε αλλού, αλλιώτικα εμείς οι δυό. Τώρα σμίξαν και τα σώματά μας. Άλλαξα πολύ, άλλαξες λίγο, ο καιρός περνάει... παρελθόν και μέλλον, με γεύσεις οικίες. Σ'ευχαριστώ!
Sunday, September 03, 2006
Μπλε Αύρα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment