Τα μπαγκάζια (διάλογοι)

-Τι κάνεις?
-Καλά. Καλοκαίριασε.
-Ναι, μπήκε για τα καλά, τι κάνεις, εσύ τι κάνεις πες μου!
-Δεν ξέρω, μεταβατική περίοδος είναι αυτή για μένα, καιρός αλλαγών καθώς φαίνεται.
-Δεν είναι κατ' ανάγκην κακό αυτό, όπως μου ακούγεται.
-Όχι, όχι δεν είπα κάτι τέτοιο, δεν είναι αυτή και μένα η αίσθησή μου.
-Ωραία, χαίρομαι για σένα. Πες μου όμως τι κάνεις? Δεν μου ανοίγεσαι...
-Εύκολο το χεις? Ξέρεις, συνειδητοποιώ ότι αυτό το καλοκαίρι θα συνυπάρχω με την Μαριαλένα κατά πολύ και...
-... και λοιπόν?
-... και ξαναδουλεύεται η σχέση μας. Εγώ μ' εμένα, καταλαβαίνεις.
-Ναι, ναι, ξέρω τι λες, έχω την αίσθηση ότι αγχώνεσαι όμως.
-Κλασσικά, έτσι είμαι εγώ. Όμως όλο και περισσότερο έχω ανάγκη τη σιωπή στο νου και για μένα αυτό είναι πρωτόγνωρο συναίσθημα. Δε σου κρύβω πως με γοητεύει το ταξίδι στον κόσμο των μη-σκέψεων, των μη-πράξεων, των μη-συναισθημάτων εν κατακλείδι.
-Μην αρκείσαι στη θεωρία, έτσι υπεκφεύγεις του θέματος, εστιάσου στο νόημα όλων αυτών.

-Ξέρεις, χθες και προχθές το βράδυ 1 η ώρα, πριν κοιμηθώ, κάθησα για λίγο απέναντι στο πεύκο μου στο μπαλκόνι. Έβλεπα στον ουρανό μέσα από τις πευκοβελόνες του, τα παιχνιδίσματα με το φως του δρόμου, μια μαγεία. Του ψιθύρισα πως αυτό το καλοκαίρι θα κάνουμε παρέα τα δυό μας, όπως και κάθε χρόνο άλλωστε, αλλά φέτος με άλλη αίσθηση.
-Τι αίσθηση δηλαδή?
-Χμ, έχω τις αγωνίες μου μωρέ, άστο καλύτερα...
-Πες τες μου να τις επικοινωνήσεις, να τις αναγνωρίσεις, μην σε βάζουν σε τριπάκια αναίτια.
-Σκέφτομαι πως αφήνω μπαγκάζια πίσω, αυτό το πράγμα αισθάνομαι. Δε σου κρύβω πως σε άλλα πράγματα, αφήνομαι να με οδηγήσουν τα γεγονότα τα ίδια, αλλά σε άλλα που νομίζω ότι διατηρώ τον έλεγχο, αγχώνομαι ακόμα...
-Το πες και μόνη σου, δηλαδή αν δεν προκύψουν κάποια πράγματα κατά πως φαντάζεσαι, θα πάψεις να είσαι ευτυχισμένη, τρικλοποδιά στη ζωή όπως τα φέρνει βάζεις, νομίζω.
-Κάπως έτσι. Είναι αυτή η ψυχοσύνθεση σκέτος λαβύρινθος, βρε παιδί μου. Έχει και τον Μινώταυρο μέσα, σαν δώρο!
-Πάρε τη Μαριαλένα από το χέρι αυτόν τον καιρό, να πορευτείτε μαζί την κοινή διαδρομή σας.
-Και οι άλλοι, γιατί αισθάνομαι μοναξιά παρ' όλα αυτά?
-Εσύ αποφασίζεις, κάνε αυτό που είναι σωστό για σένα και ακουλούθησε την καρδιά σου!
-Σ' ευχαριστώ...
-Σ' αγαπώ μην το ξεχνάς αυτό, άλλωστε το νιώθεις μέσα σου όταν δεν το μπλοκάρεις...

(c) Μαριαλένα, 23/06/2006